Kim są “Razejunge”?

Kim są “Razejunge”?

Charakterystyczną cechą lokalnej gminy Lehmen jest grupa „Lehmener Razejung”. Lehmer Razejunge to aktywny klub, promujący kulturę tradycyjnej uprawy winorośli “Terrassenmosel” (Tarasy mozelskie ). Głównym celem jest pielęgnacja kraju ojczystego i lokalnej histori.

Ich społeczna aktywność

Razejunge troszczą się o zwyczaje i kulturę, uczą dzieci i młodzież upraw winorośli w unikalnym krajobrazie “Terrassenmosel”. Nawiązali współpracę ze szkołą podstawową "Sankt Georg" w Lehmen i aktywnie wspierają studentów podczas praktycznych lekcji w winnicy pod nazwą "Cały rok w winnicy".

Wydali ciekawą książkę dla dzieci i młodzieży autorstwa znanego pisarza książek dla dzieci, Stefana Gemmela, o uprawie winorośli w unikalnym krajobrazie Terrassenmosel - "Schatz der Razejunge" (“skarb od Razejunge”). Towarzyszą i wspierają odczyty książek dla dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym oraz organizują czas wolny.

Razejungen intensywnie angażują się w ochronę przyrody i środowiska. Dzieci i młodzież aktywnie współuczestniczą w odpowiednich projektach. Poprzez różne projekty i działania promują bioróżnorodność flory i fauny w „Lehmener Würzlay”. Obejmują pieczą oraz rewaloryzują tarasy winnic ze stuletnimi murami, artystycznymi kamiennymi schodami wraz z małymi biotopami na stromych zboczach. “Lehmener Würzlay” jest jednym z 30 wytyczonych "Historycznych krajobrazów winiarskich Mozeli". Tutaj Razejunge zarządzają własną winnicą na której rośnie wino rodzaju Riesling - “Razejunge-Wingert”. W winnicy tej rosną również drzewa brzoskwiniowe i figowe wraz z największą plantacją lawendy w Nadrenii-Palatynacie.

Od czerwca 2014 roku do początku lata 2015 roku w ramach projektu "tarasy kamienne z lawendą i z naturalnymi ziołami" zasadzono 3200 roślin lawendy rodzaju „Lavandula angustifolia officinalis”. Ponadto przesiedlono populacje motyli, pszczół, trzmieli oraz gadów. „Lehmer Razejunge” postawili również ule w swojej winnicy i produkują unikatowy miód lawendowy z tarasów moselskich.

Oprócz głównego aspektu, zapobiegania zakarzewieniu starych winnic przez plantacje lawendy, kładziono nacisk na promocję flory i fauny. Dzięki temu osiągnięto upiększanie krajobrazu, co miało pozytywny wpływ na turystykę regionalną. Ponadto stworzono szkolny ogród nauczania z ziołami śródziemnomorskimi. W ogrodzie tym można podźiwiać ponad 40 różnych rodzajów ziół i ponad 800 gatunków roślin. Aby przybliżyć dziecom i młodzieży ten szczególny krajobraz kulturowy „Terrassenmosel”, “Razejungen” stworzyli latem i jesienią 2017 roku w winnicy szlak przygodowy.

Często odwiedzane miejsca wypoczynkowe z winną pergolą, ławkami i leżakami relaksującymi uzupełniają unikalny krajobraz bezpośrednio przy ścieżce rowerowej nad Mozelą na odcinku Lehmen – Kattenes. Podczas budowy interkomunalnego szlaku o imieniu "Würzlaysteig" w latach 2010-2012 Razejunge byli bardzo zaangażowani w jego praktyczną realizację.

Jako przedstawiciele Dolnej Mozeli i powiatu Mayen-Koblenz promują w różnych imprezach (np. ‘Dzień Nadrenii-Palatynatu’) unikalny krajobraz uprawy winorośli. Aktywnie uczestniczą w kampanii "Żywotne winnice nad Mozelą" oraz w projekcie pod nazwą "Uprawa winorośli stwarza różnorodność – projekt Mozela", przy stowarzyszeniu zarejestrowanego dla rolników i winiarzy w regionie Nadrenia-Nassau.

Od 2008 roku, na otwarciu festynu wina, Lehmer Razejunge byli odpowiedzialni za organizację degustacji win ("Razejungeweinprobe"), zawsze pod wybraną dewizą. Oni są integralną częścią życia na wsi. Reprezentują społeczność winiarską Lehmen, np. uczestniczyczą w uroczystych pochodach i festiwalach winiarskich, a ich rozległe działania stanowią unikalną cechę tego miejsca "Lehmer Razejung", znanego poza regionalnymi granicami.

Społeczność Lehmen uczciła zaangażowanie i zasługi stowarzyszenia „Razejunge” dla lokalnego kościoła, nazywając plac w centrum wsi ich imieniem oraz zawieszając tam ich herb który jest łatwy do rozpoznania. Od roku 2011 otrzymują odznaczenia za ich pracę nie tylko w dziedzinie ochrony klimatu i bioróżnorodnośći flory i fauny.

Skąd pochodzi nazwa "Razejunge"?

Nazwa ‘Razejung’ pochodzi od narzędzia roboczego, plecaka plecionego ‘Raz’. W miesiącach zimowych męscy kamieniarze z Lehmen (Jungen) używali go do transportu obornika w celu nawożenia winorośli na stromych zboczach.

Tak zwany ‘Raz’ jest wykonany z wyselekcjonowanych pni z orzechów laskowych bez gałęźi. Pnie orzechów laskowych są łupane, a następnie gotowane w gorącej wodzie. Połupane częsci z pnia orzecha laskowego są ciosane na płaskie pręty drewniane. Z tego surowca, Raz jest splatany. Współczesni Razejungen zbudowali oryginalną ‘Raz’ zgodnie ze starą tradycją i udokumentowali etapy pracy z wieloma zdjęciami.

Historia

Lehmen był po raz pierwszy wspomniany w zapisach w roku 865 w kontekście uprawy winorośli. Na początku 19. wieku rozwijał się jako wioska rzemieślnicza. Priorytetem było wykonywanie zawodu kamieniarza. Ponieważ nie było wystarczająco dużo pracy dla wszystkich, wielu męszczyzn musiało zarabiać na życie w innych krajach, a zimą wracali do swoich rodzin.

W zimie bezrobotni męszczyzni znajdowali się w trudnej sytuacji ekonomicznej, aby zapewnić utrzymanie rodzinom, pracowali w winnicach. Praca polegała na noszeniu placaka “Raz”, w którym znajdował się nawóz dla winorośli. Zostało udokumentowane, że “Razejungen” po raz pierwszy w 1784 roku, zostali wymienieni w księdze górnego kościoła parafialnego w Lehmen, jako "nościele obornika" w kościelnej winnicy. Przenoszenie nawozu stało się pracą zimową i dodatkowym źródłem dochodu dla chłopców i męszczyzn.

To była bardzo wyczerpująca praca, którą doskonale opanowali “Razejungen” z Lehmen. Przed rozpoczęciem prac, winiarz oraz “Razejungen” negocjowywali płace. Każdy transport plecaka “Raz” znaczono wycięcię w kiju. Kij jest patykiem chłopca, którego używał jako wsparcie w winnicy. W ten sposób mógł łatwo zapamiętać liczbę noszonych plecaków “Raz” i przedstawić dowody swojej pracy wykonanej wciągu całego dnia.

Ciężar obornika ważył około 30-40 kg i wystarczał na dostarczenie nawozu dla około 6 winorośli. Co najmniej 8-10 razy dziennie załadowany plecak “Raz” był noszony do najwyższej tarasy winnicznej. Sąsiednie miejscowośći chętnie zatrudniali “Razejunge”, ponieważ praca ta nie była ich godna.

Dzięki tej ciężkej pracy Razejungen mogli finansować oraz świętować kiermasz kościoła p.w. Sw. Castora, który podbywa się na przełomie stycznia i lutego. Co 4-5 lat, dzisiejsi Razejungen podtrzymują dawną tradycję nawożenia winorośli przy użyciu placaka “Raz”.